داروخانه آنلاین سینا | خرید اینترنتی محصولات زناشویی 
آیا تا به حال در مورد آلرژی به لاتکس شنیده‌اید یا از خود پرسیده‌اید که آیا ممکن است به لاتکس واکنش نشان دهید، به خصوص هنگام استفاده از کاندوم؟ این پست جامع وبلاگ، هر آنچه را که باید در مورد آلرژی به لاتکس، علائم آنها، گزینه‌های درمانی و آنچه باید هنگام استفاده از کاندوم به دنبال آن باشید، به شما خواهد گفت.
فهرست مطالب
آلرژی به لاتکس چیست؟
آلرژی به لاتکس زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به پروتئین‌های خاصی در لاتکس طبیعی بیش از حد واکنش نشان می‌دهد. لاتکس از شیره شیری درخت کائوچو گرفته می‌شود و در طیف وسیعی از محصولات، از دستکش‌های پزشکی گرفته تا کاندوم، استفاده می‌شود. تماس با محصولات لاتکس می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک مانند قرمزی پوست، تورم، خارش و حتی واکنش‌های جدی مانند شوک آنافیلاکتیک شود.
انواع مختلفی از آلرژی به لاتکس وجود دارد. از یک طرف، نوع فوری وجود دارد که در آن پروتئین‌های موجود در لاتکس عامل محرک هستند و واکنش دفاعی معمولاً در عرض چند دقیقه رخ می‌دهد. از سوی دیگر، یک نوع آلرژی دیررس یا آلرژی تماسی وجود دارد: در این مورد، آلرژی به مرور زمان ایجاد می‌شود و بثورات معمولاً تنها چند ساعت یا حتی چند روز بعد ظاهر می‌شوند.
آلرژی به لاتکس چقدر شایع است ؟
آلرژی به لاتکس غیرمعمول نیست. تقریباً ۱ تا ۲ درصد از جمعیت جهان به آن مبتلا هستند. افرادی که به دلیل شغل خود مرتباً با لاتکس در تماس هستند، مانند کارکنان مراقبت‌های بهداشتی، و افرادی که بیماری‌های زمینه‌ای مانند اسپینا بیفیدا دارند، به طور خاص در معرض خطر بالایی قرار دارند.
علائم آلرژی به لاتکس
علائم می‌توانند بسته به نوع آلرژی و نحوه مواجهه متفاوت باشند. در نوع فوری، واکنش‌هایی مانند سرفه، تنگی نفس، بثورات پوستی و حتی شوک آنافیلاکتیک بلافاصله پس از تماس رخ می‌دهند. در نوع دیررس، که توسط پوست ایجاد می‌شود، علائم تنها چند ساعت یا چند روز بعد به شکل اگزما یا بثورات پوستی ظاهر می‌شوند.
ایجاد آلرژی به لاتکس
مکانیسم‌هایی که منجر به ایجاد آلرژی به لاتکس می‌شوند هنوز به طور کامل شناخته نشده‌اند. با این حال، عوامل خطر و نظریه‌های متعددی وجود دارد:
استعداد ژنتیکی: برخی افراد استعداد ذاتی برای ابتلا به آلرژی به راحتی دارند.
حساسیت در اوایل کودکی: تماس مکرر پوست با محصولات لاتکس (مثلاً آدمک) در دوران کودکی.
مواجهه‌های متعدد: تماس مکرر و شدید، به ویژه در محیط‌های مراقبت‌های بهداشتی.
نقص‌های ساختاری: افراد مبتلا به اسپینا بیفیدا اغلب سیستم ایمنی ضعیفی دارند.
افزودنی‌های شیمیایی: علاوه بر پروتئین‌های طبیعی لاتکس، مواد شیمیایی موجود در لاتکس می‌توانند تولید آلرژن را افزایش دهند.
تصور می‌شود که حساسیت آلرژیک در چند مرحله رخ می‌دهد. ابتدا، سیستم ایمنی پروتئین‌های لاتکس را به عنوان اجسام خارجی تشخیص می‌دهد و آنتی‌بادی‌ها تشکیل می‌شوند. پس از تماس مکرر با لاتکس، هیستامین‌ها و سایر مواد پیام‌رسان آزاد می‌شوند و باعث واکنش آلرژیک می‌شوند.
در کاندوم‌ها به دنبال چه چیزی باشیم؟
کاندوم‌های لاتکس سنتی برای افرادی که به لاتکس حساسیت دارند، گزینه مناسبی نیستند. آنها می‌توانند باعث واکنش‌های آلرژیک ناخوشایند و حتی خطرناک شوند.
در حالی که همانطور که در بالا ذکر شد، فقط حدود ۱ تا ۲ درصد از افراد به لاتکس حساسیت واقعی دارند، برخی افراد ممکن است به سایر مواد تشکیل دهنده کاندوم واکنش حساسیتی نشان دهند. به عنوان مثال، این مواد می‌توانند افزودنی‌هایی در پوشش روان کننده باشند.
کاندوم‌های Mister Size ما فقط با روغن سیلیکون خالص و با کیفیت بالا پوشانده شده‌اند و بنابراین به طور خاص با پوست سازگار هستند. اگر مطمئن نیستید، توصیه می‌کنیم ابتدا یک بسته سه تایی کاندوم را امتحان کنید. همچنین مفید است که در مورد مواد تشکیل دهنده با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید. می‌توانید لیست کاملی از مواد تشکیل دهنده را در توضیحات هر محصول در فروشگاه ما پیدا کنید.
ضمناً، کاندوم‌ها همچنین می‌توانند در صورت عدم رطوبت کافی و سایش به دیواره واژن، احساس سوزش جزئی ایجاد کنند. برای جلوگیری از این مشکل، توصیه می‌کنیم از روان کننده ارگانیک Mister Size استفاده کنید که به طور ویژه برای ایجاد رطوبت و راحتی بیشتر تولید شده است.
محصولات حاوی لاتکس شامل موارد زیر هستند:
محصولات پزشکی: دستکش، کاتتر، ماسک صورت، ایمپلنت
وسایل خانگی: واشر، کش
لباس: جوراب شلواری، لباس شنا، کف کفش
محصولات بهداشتی: کاندوم، عروسک، پوشک
لوازم اداری: پاک کن، تمبر
محصولات تفریحی: تشک بادی، تشک ورزشی، توپ، عروسک، بادکنک
خودرو: لاستیک، حلقه‌های آب‌بندی در موتور/گیربکس
خوشبختانه، همانطور که در بالا ذکر شد، جایگزین‌های خوبی از سایر مواد بدون لاتکس برای بسیاری از محصولات وجود دارد.
جایگزین‌های بدون لاتکس
محصولات پزشکی:
دستکش: نیتریل، نئوپرن، وینیل
کاتتر: سیلیکون، ترموپلاستیک
ماسک صورت: سیلیکون، پلی پروپیلن
ایمپلنت: سیلیکون
وسایل خانگی:
واشر: سیلیکون، فوم، فایبرگلاس
نوارهای الاستیک: الاستان، پلی استر
لباس:
جوراب شلواری: نایلون، پنبه، پلی استر
لباس شنا: پلی آمید، پلی استر، PET بازیافتی
کف کفش: فوم EVA، لاستیک ترموپلاستیک (TPR)، پلی اورتان
محصولات بهداشتی:
کاندوم: پلی ایزوپرن، پلی اورتان، یا اگر کاندوم با اندازه مناسب در دسترس نیست، بسیاری از کاندوم‌های زنانه نیز موجود است.
پستانک: سیلیکون، الاستومر ترموپلاستیک
پوشک: پوشک پارچه‌ای بدون لاتکس
لوازم اداری:
پاک کن: وینیل، پلاستیک
استامپرها: چوب، شیشه اکریلیک
وسایل تفریحی:
تشک‌های آب و هوایی: PVC، پلی اورتان، پلی اولفین ترموپلاستیک
باشگاه زیرانداز: PVC، فوم EVA
توپ‌ها: پارچه با روکش PU، لاستیک ترموپلاستیک
توپ‌های مخصوص نوزادان: وینیل، سیلیکون
واکنش‌های متقاطع احتمالی
افراد مبتلا به آلرژی به لاتکس، خطر واکنش‌های آلرژیک به سایر مواد را افزایش می‌دهند. این واکنش به عنوان “واکنش متقاطع” شناخته می‌شود و در درجه اول بر پروتئین‌هایی با ساختار مولکولی مشابه پروتئین‌های آلرژی‌زای لاتکس تأثیر می‌گذارد.
برخی از واکنش‌های متقاطع رایج در آلرژی به لاتکس:
غذاها: آووکادو، موز، کیوی، شاه بلوط، لیچی، سیر، سیب‌زمینی، گندم سیاه، گوجه‌فرنگی، کرفس، فلفل قرمز، هلو، انجیر، میوه گل ساعتی، پاپایا، آناناس، انبه، خربزه، خرما، فندق، بادام هندی، گردو
گرده: علف برمودا، زیتون، سرو، گیاه روغن کرچک
سایر گیاهان: صمغ عربی، فیکوس بنجامین، پاپائین، فیکائین، توت، خرزهره، کنف، خار مریم، گل تلفونی
این آلرژی‌های متقاطع می‌توانند علائمی مانند بثورات پوستی، مشکلات گوارشی، مشکلات تنفسی و حتی شوک آنافیلاکتیک ایجاد کنند. افراد مبتلا باید از موادی که به طور بالقوه واکنش متقاطع ایجاد می‌کنند، اجتناب کنند یا از قبل توسط پزشک معاینه شوند.
رویکردهای تحقیقاتی و درمان‌های احتمالی آینده
در حالی که در حال حاضر درمانی برای آلرژی به لاتکس وجود ندارد، محققان در زمینه‌های مختلف در حال کار بر روی رویکردهای جدید برای کاهش و حساسیت‌زدایی علائم هستند. برخی از مطالعات امیدوارکننده بر موارد زیر تمرکز دارند:
اجتناب از آلرژن
تولیدکنندگان با حذف یا جایگزینی پروتئین‌های آلرژی‌زا، در حال توسعه مواد لاتکس جدید و ضد حساسیت هستند. مطالعات بالینی اولیه با چنین محصولاتی نتایج دلگرم‌کننده‌ای را برای افراد مبتلا به آلرژی به لاتکس نشان می‌دهد.
ایمونوتراپی
ایمونوتراپی اختصاصی آلرژن (AIT) با هدف “تنظیم مجدد” سیستم ایمنی بدن به ماده از طریق تجویز کنترل‌شده آلرژن انجام می‌شود. برخی از مطالعات با آلرژن‌های لاتکس اصلاح‌شده، حساسیت‌زدایی و کاهش علائم احتمالی را نشان می‌دهند.
بیولوژیک‌ها
آنتی‌بادی‌های ضد IgE، مانند اومالیزوماب، می‌توانند فعالیت آنتی‌بادی IgE مسئول واکنش‌های آلرژیک را مهار کنند. مطالعات، تسکین علائم آلرژی به لاتکس را نشان داده‌اند.
اصلاح منبع
از آنجا که پروتئین‌های لاتکس از درخت کائوچوی گرمسیری سرچشمه می‌گیرند، تحقیقات روی گونه‌های اصلاح‌شده ژنتیکی و ضد حساسیت در حال انجام است. چنین اصلاحاتی می‌تواند حساسیت‌زایی ماده اولیه را کاهش دهد.
در حالی که هیچ یک از این روش‌ها هنوز به بلوغ بازار نرسیده‌اند، پیشرفت نشان‌دهنده علاقه و پتانسیل قابل توجه برای درمان‌های مؤثرتر برای آلرژی به لاتکس در آینده است.
نتیجه‌گیری
آلرژی به لاتکس یک بیماری جدی است، اما اگر بدانید چگونه آن را مدیریت کنید، می‌توان آن را مدیریت کرد. به خصوص در مورد کنترل بارداری، یادگیری در مورد جایگزین‌هایی مانند کاندوم‌های بدون لاتکس یا کاندوم‌های زنانه و استفاده از آنها برای جلوگیری از واکنش‌های ناخوشایند مهم است.
با آگاهی از محصولات حاوی لاتکس و استفاده از جایگزین‌ها، می‌توانید با وجود آلرژی به لاتکس، یک زندگی جنسی بی‌دغدغه و ایمن را حفظ کنید.
