قرص ویزارسین | داروی درمان اختلال نعوظ

قرص ویزارسین داروی اختلال نعوظ مردان برای درمان ناپایداری نعوظ تجویز می شود برای آشنایی با این قرص می توانید تا انتهای مقاله با ما همراه باشید و به جواب سوال شما که قرص ویزارسین چیست و روش مصرف آن چگونه است در این مقاله پاسخ داده می شود.

قرص ویزارسین چیست؟

قرص ویزارسین یک داروی خوراکی است که برای درمان اختلال نعوظ در مردان استفاده می‌شود. به ویژه، با تحریک جنسی، با افزایش جریان خون به آلت تناسلی، نعوظ مختل شده را بازیابی می‌کند.

مکانیسم فیزیولوژیکی نعوظ آلت تناسلی، آزاد شدن اکسید نیتریک در جسم غاری پس از تحریک جنسی است. آنزیم گوانیلات سیکلاز را فعال می‌کند که باعث افزایش سطح ، شل شدن عضلات صاف جسم غاری و افزایش جریان خون در آنها می‌شود.

سیلدنافیل یک مهارکننده انتخابی قوی از PDE-5 cGMP خاص در جسم غاری است، جایی که PDE-5 مسئول تجزیه cGMP است. سیلدنافیل دارای یک مرکز اثر محیطی بر نعوظ است.

ویزارسین سیلدنافیل چگونه کار می کند؟

اثر شل‌کننده مستقیمی بر جسم غاری جدا شده انسان ندارد، اما اثر شل‌کننده NO را بر این بافت به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. هنگامی که مسیر NO/cGMP فعال می‌شود، که در طول تحریک جنسی رخ می‌دهد، مهار PDE-5 توسط سیلدنافیل منجر به افزایش سطح cGMP در جسم غاری می‌شود. بنابراین، تحریک جنسی برای اینکه سیلدنافیل اثر دارویی مثبت هدفمندی داشته باشد، ضروری است.

موارد مصرف

قرص ویزارسین برای مردانی که اختلال نعوظ دارند توصیه می‌شود. اختلال نعوظ به عنوان ناتوانی در دستیابی یا حفظ نعوظ آلت تناسلی لازم برای مقاربت موفق تعریف می‌شود. برای عملکرد مؤثر ویزارسین ، برانگیختگی جنسی لازم است.

کاربرد قرص ویزارسین

ویزارسین‌ برای موارد زیر تجویز می‌شود:

رفع اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی

ایجاد و حفظ نعوظ در مردان

بالا رفتن سطح انرژی

بهبود اختلال نعوظ

درمان ناتوانی جنسی یا ناتوانی در ایجاد و حفظ نعوظ

بهبود توانایی ورزش کردن در بزرگسالان

بالاتر از یک سال که به پرفشاری خون شریان ریوی مبتلا هستند (این بیماری روی عروقی که خون را به ریه‌ها می‌برند تاثیر می‌گذارد و با تنگی نفس، سرگیجه و خستگی همراه است)

این دارو برای مصرف خوراکی در مردان بالغ در نظر گرفته شده است. قرص باید در دهان و روی زبان قرار گیرد، جایی که به سرعت در بزاق حل می‌شود و پس از آن می‌توان آن را به راحتی بلعید. قرص را می‌توان با یا بدون مایع مصرف کرد. خارج کردن قرص پخش شده از دهان دشوار است. از آنجایی که قرص شکننده است، باید بلافاصله پس از باز کردن بسته‌بندی مصرف شود.

قرص‌های حل‌شونده می‌توانند جایگزینی برای قرص‌های روکش‌دار ویزارسین، برای بیمارانی که در بلع قرص‌های روکش‌دار مشکل دارند، باشند. در صورت نیاز به استفاده از دوز ۱۰۰ میلی‌گرم، قرص دوم باید تنها پس از حل شدن کامل قرص اول مصرف شود.

برندهای قرص ویزارسین

قرص ویزارسین نام تجاری داروی سیلدنافیل می باشد این قرص با نام های دیگری به بازرا عرضه می شود.

• مداگرا
• ارکتو
• سیلدناماکس
• ویاگرا
• ویگراز

دوز مصرفی قرص ویزارسین برای مردان

دوز توصیه شده بزرگسالان ۵۰ میلی‌گرم است که در صورت لزوم حدود ۱ ساعت قبل از رابطه جنسی مصرف می‌شود. با توجه به اثربخشی و تحمل‌پذیری، دوز می‌تواند به ۱۰۰ میلی‌گرم افزایش یا به ۲۵ میلی‌گرم کاهش یابد.

حداکثر دوز توصیه شده ۱۰۰ میلی‌گرم است. حداکثر تعداد دفعات مصرف توصیه شده ۱ بار در روز است. اثربخشی ویزارسین ممکن است در صورت مصرف همراه با غذا دیرتر از مصرف با معده خالی ظاهر شود برای بیماران مسن، تنظیم دوز لازم نیست.

بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه، بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی با شدت خفیف و متوسط (کلیرانس کراتینین 30-80 میلی لیتر در دقیقه) رژیم دوز را تغییر نمی‌دهند. از آنجایی که کلیرانس سیلدنافیل در بیماران مبتلا به اختلال شدید کلیوی (کلیرانس کراتینین 30 میلی لیتر در دقیقه) کاهش می‌یابد، مصرف دارو باید با دوز 25 میلی‌گرم شروع شود. بسته به اثربخشی و تحمل دارو، در صورت لزوم، دوز می‌تواند به تدریج به 50 و 100 میلی‌گرم افزایش یابد.

بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کبد. از آنجایی که کلیرانس سیلدنافیل در بیماران مبتلا به اختلال کبدی، به عنوان مثال، در سیروز، کاهش می‌یابد، مصرف این دارو باید با دوز 25 میلی‌گرم شروع شود. بسته به اثربخشی و تحمل‌پذیری دارو، در صورت لزوم، می‌توان دوز را به تدریج به 50 و 100 میلی‌گرم افزایش داد.

بیمارانی که داروهای دیگری مصرف می‌کنند. اگر بیماران همزمان از مهارکننده‌های CYP 3A4 استفاده می‌کنند دوز اولیه 25 میلی‌گرم باید در نظر گرفته شود.

برای به حداقل رساندن احتمال بروز افت فشار خون وضعیتی در بیمارانی که مسدودکننده‌های گیرنده آلفا-آدرنرژیک مصرف می‌کنند، وضعیت آنها باید قبل از استفاده از سیلدنافیل با مسدودکننده‌های گیرنده آلفا-آدرنرژیک تثبیت شود. همچنین باید استفاده از دوز اولیه ۲۵ میلی‌گرم را در نظر بگیرید.

موارد منع مصرف

حساسیت به ماده فعال یا هر جزء دیگر دارو.

با تأثیر بر تبادل NO / cGMP، سیلدنافیل اثر کاهش فشار خون نیترات‌ها را افزایش می‌دهد، بنابراین، تجویز همزمان آن با اهداکنندگان NO (مانند آمیل نیتریت) یا نیترات‌ها به هر شکلی منع مصرف دارد.

داروهای درمان اختلال نعوظ، از جمله سیلدنافیل، نباید در بیمارانی که فعالیت جنسی برایشان نامطلوب است (به عنوان مثال، بیماران مبتلا به بیماری قلبی عروقی شدید، مانند آنژین صدری ناپایدار یا نارسایی شدید قلبی) استفاده شوند.

از دست دادن بینایی در یک چشم به دلیل نوروپاتی ایسکمیک قدامی غیرشریانی عصب بینایی، صرف نظر از اینکه آیا این آسیب شناسی با استفاده قبلی از مهارکننده های PDE-5 مرتبط است یا خیر.

وجود بیماری‌هایی مانند اختلال شدید عملکرد کبد، افت فشار خون شریانی (فشار خون 90/50 میلی‌متر جیوه)، سکته مغزی یا انفارکتوس میوکارد اخیر و بیماری‌های دژنراتیو شبکیه ارثی شناخته شده مانند رتینیت پیگمنتوزا (تعداد کمی از این بیماران دارای اختلالات ژنتیکی PDE شبکیه هستند)، زیرا ایمنی سیلدنافیل در این زیرگروه‌های بیمار مورد مطالعه قرار نگرفته است.

عوارض جانبی

شایع‌ترین عوارض جانبی گزارش‌شده در مطالعات بالینی در میان بیمارانی که سیلدنافیل مصرف می‌کردند، سردرد، گرگرفتگی، سوءهاضمه، احتقان بینی، کمردرد، سرگیجه، حالت تهوع، گرگرفتگی، تاری دید، سیانوپسی و تاری دید بود.

اطلاعات مربوط به عوارض جانبی در چارچوب نظارت پس از بازاریابی بر مصرف سیلدنافیل بیش از 10 سال جمع‌آوری شده است. در زیر تمام عوارض جانبی بالینی مهم شناسایی‌شده در مطالعات بالینی با فراوانی وقوع بالاتر از دارونما، بر اساس سیستم‌های بدن و فراوانی آنها آمده است.

حس‌های خاص شنوایی پس از عرضه این دارو به بازار، مواردی از کاهش شنوایی ناگهانی یا کاهش شنوایی مرتبط با زمان مصرف سیلدنافیل گزارش شده است. در برخی موارد، وجود شرایط پزشکی و سایر عوامل گزارش شده است که ممکن است در ایجاد واکنش‌های نامطلوب ناشی از شنوایی نقش داشته باشند.

در بسیاری از موارد، هیچ اطلاعاتی در مورد پیگیری‌های پزشکی بیشتر وجود ندارد. تعیین اینکه آیا این پدیده‌ها مستقیماً با مصرف سیلدنافیل مرتبط هستند یا خیر، با وجود عوامل خطر موجود برای کاهش شنوایی، ترکیبی از این عوامل یا سایر عوامل، غیرممکن است.

روش مصرف قرص ویزارسین

در صورت نیاز ویزارسین‌ را قبل از فعالیت جنسی مصرف کنید. بهترین زمان مصرف قرص ویزارسین حدودا یک ساعت قبل از فعالیت جنسی است، اما می‌توانید آن را از چهار ساعت تا ۳۰ دقیقه قبل از آن هم مصرف کنید.

در دستورالعمل مربوط به طریقه مصرف قرص ویزارسین 100 و سایر اشکال این دارو به این نکته اشاره شده است که در طول ۲۴ ساعت فقط یک بار می‌توانید از ویزارسین‌ استفاده کنید. اگر به بیماری خاصی مبتلا باشید یا از داروی دیگری استفاده کنید، ممکن است دکتر اورولوژی به شما بگوید که میزان مصرف این دارو را کاهش دهید.

شما می‌توانید ویزارسین‌ را همراه با غذا یا بدون آن مصرف کنید. با این حال، اگر دارو را هم‌زمان با یک وعده غذایی پرچرب بخورید، مدت زمان بیشتری طول می‌کشد تا اثر آن شروع شود.

معمولا پزشک دوز دارو را برای درمان اختلال نعوظ از مقادیر متوسط شروع می‌کند و بسته به پاسخ شما، میزان آن را افزایش یا کاهش می‌دهد. اگر قرص ویزارسین موثر نیست یا برای شما عوارض ایجاد کرده است، به پزشک خود اطلاع دهید.

برای درمان پرفشاری خون شریان ریوی احتمالا باید سه بار در روز همراه با غذا یا بدون آن از Vizarsin استفاده کنید. سعی کنید دارو را هر روز در ساعت‌های نسبتا مشخصی بخورید. به یاد داشته باشید که ویزارسین‌ پرفشاری خون شریان ریوی را کنترل می‎‌کند، اما نمی‌تواند آن را به طور کامل درمان کند.

دستورالعمل‌های ویژه دارو

برای تشخیص اختلال نعوظ، تعیین علل احتمالی بیماری و تجویز درمان کافی، لازم است سابقه پزشکی بیمار به دقت مطالعه شده و معاینه پزشکی کاملی انجام شود.

عوامل خطر بیماری‌های قلبی عروقی. قبل از شروع هرگونه درمان برای اختلال نعوظ، لازم است وضعیت سیستم قلبی عروقی بیماران در نظر گرفته شود، زیرا فعالیت جنسی با خطر خاصی از جانب سیستم قلبی عروقی همراه است.

سیلدنافیل دارای خواص گشادکننده عروق است که منجر به کاهش خفیف و گذرا در فشار خون می‌شود. قبل از تجویز سیلدنافیل، پزشک باید خطر بروز تظاهرات نامطلوب اثر گشادکننده عروق را در بیمارانی که بیماری‌های همزمان خاصی مرتبط با فعالیت جنسی دارند، به دقت بسنجد.

حساسیت به گشادکننده‌های عروق در بیمارانی که انسداد بطن چپ دارند (به عنوان مثال، تنگی آئورت، کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک انسدادی) یا در بیمارانی که سندرم نادر آتروفی چند سیستمی دارند، مشاهده می‌شود که یکی از تظاهرات آن اختلال شدید در تنظیم فشار خون توسط سیستم عصبی خودکار است.

روش مصرف قرص ویزارسین

در صورت نیاز ویزارسین‌ را قبل از فعالیت جنسی مصرف کنید. بهترین زمان مصرف قرص ویزارسین حدودا یک ساعت قبل از فعالیت جنسی است، اما می‌توانید آن را از چهار ساعت تا ۳۰ دقیقه قبل از آن هم مصرف کنید.

در دستورالعمل مربوط به طریقه مصرف قرص ویزارسین 100 و سایر اشکال این دارو به این نکته اشاره شده است که در طول ۲۴ ساعت فقط یک بار می‌توانید از ویزارسین‌ استفاده کنید. اگر به بیماری خاصی مبتلا باشید یا از داروی دیگری استفاده کنید، ممکن است دکتر اورولوژی به شما بگوید که میزان مصرف این دارو را کاهش دهید.

شما می‌توانید ویزارسین‌ را همراه با غذا یا بدون آن مصرف کنید. با این حال، اگر دارو را هم‌زمان با یک وعده غذایی پرچرب بخورید، مدت زمان بیشتری طول می‌کشد تا اثر آن شروع شود.

معمولا پزشک دوز دارو را برای درمان اختلال نعوظ از مقادیر متوسط شروع می‌کند و بسته به پاسخ شما، میزان آن را افزایش یا کاهش می‌دهد. اگر قرص ویزارسین موثر نیست یا برای شما عوارض ایجاد کرده است، به پزشک خود اطلاع دهید.

برای درمان پرفشاری خون شریان ریوی احتمالا باید سه بار در روز همراه با غذا یا بدون آن از Vizarsin استفاده کنید. سعی کنید دارو را هر روز در ساعت‌های نسبتا مشخصی بخورید. به یاد داشته باشید که ویزارسین‌ پرفشاری خون شریان ریوی را کنترل می‎‌کند، اما نمی‌تواند آن را به طور کامل درمان کند.

روش مصرف قرص ویزارسین

در صورت نیاز قرص ویزارسین را قبل از هر نوع فعالیت جنسی مصرف کنید بهترین زمان مصرف این قرص یک ساعت قبل از فعالیت جنسی می باشد اما می توان 30 دقیقه تا 4 ساعت قبل از شروع فعالیت جنسی مصرف کنید.

برای درمان پرفشاری خون شریان ریوی احتمالا باید سه بار در روز همراه با غذا یا بدون آن از Vizarsin استفاده کنید. سعی کنید دارو را هر روز در ساعت‌های نسبتا مشخصی بخورید. به یاد داشته باشید که ویزارسین‌ پرفشاری خون شریان ریوی را کنترل می‎‌کند، اما نمی‌تواند آن را به طور کامل درمان کند.

قرص ویزارسین را می توانید همرا با غذا یا بدون آب مصرف کنید و هیچ موقع این دارو را با غذای پرچرب میل نکنید چون زمان زیادی لازم است تا اثر آن شروع شود.

در دستورالعمل مربوط به طریقه مصرف قرص ویزارسین 100 و سایر اشکال این دارو به این نکته اشاره شده است که در طول ۲۴ ساعت فقط یک بار می‌توانید از ویزارسین‌ استفاده کنید. اگر به بیماری خاصی مبتلا باشید یا از داروی دیگری استفاده کنید، ممکن است دکتر اورولوژی به شما بگوید که میزان مصرف این دارو را کاهش دهید.

معمولا پزشک دوز دارو را برای درمان اختلال نعوظ از مقادیر متوسط شروع می‌کند و بسته به پاسخ شما، میزان آن را افزایش یا کاهش می‌دهد.

اگر قرص ویزارسین موثر نیست یا برای شما عوارض ایجاد کرده است، به پزشک خود اطلاع دهید.